I am the it girl

Það er ekki hægt að segja annað en að ég sé með mjög auðugt draum-ímyndunarafl. Mig er alltaf að dreyma einhverja vitleysu og síðasta nótt var sko engin undantekning!

Draumurinn byrjaði semsagt þannig að ég var einn af nágrönnunum í Nágrönnum (þættinum sko). Ég man nú ekki alveg hvað ég var að gera, held samt að allir “nágrannarnir” verið á kaffihúsinu þegar það kemur stelpa og segir að við verðum að koma. Við drifum okkur náttúrulega öll út og sáum þá að meira en hálf gatan var brunnin til kaldra kola! Við létum þetta nú ekkert á okkur fá, enda nágrannar, og byrjuðum bara að safna saman öllu heillegu og svo var bara tjaldað. Einhver Lost fílingur var nú í þessu vegna þess að allt í einu voru komnar matarbyrgðir, svona out of nowhere. Það var verið að skipta matnum á milli þegar ég verð vör við stelpur sem fóru óvenju margar ferðir og ákveð að elta eina. Þá eru þær 3 saman með tjald bak við eina brunarústina og eru að hamstra mat og fleiru, t.d. 28” sjónvarpi!

Eftir þetta verður draumurinn doldið “blurry” en einhverra hluta vegna þá erum við komin á Ísland aftur. Eitthvað er verið að fylgjast með óeirðunum í Líbanon og svo kemur það í fréttunum að Bush bandaríkjaforseti ætlar í stríð þar. Bush kemur síðan til okkar í brunarústirnar á klakanum og ætlar að fá okkur Íslendinga með í stríð. Stína (sem vinnur í sparisjóðnum) er forseti Íslands vegna þess að Palli (sparisjóðsstjóri) er í fríi. Hún vill nú aldeilis ekki fara í stríð og lætur alla flýja inn í hús sem brann ekki. Bush kemur og ber að dyrum og er frekar reiður og heimtar það að við komum í stríð. Stína er nú aldeilis ekki á því, segir að við styðjum Bandaríkin en við ætlum sko ekki að blanda okkur í stríðsrekstur í Líbanon! Við þetta verður Bush brjálaður og ætlar að brjótast inn um risa stóru járnhurðina sem lokar húsinu. Honum tekst að brjóta hana upp en Stína fyrirskipar að láta járnstangir fyrir til að loka hann aðeins lengur úti. Á meðan hann brýst svo inn flýjum við öll niður um leynihlera á gólfinu.

Núna verður draumurinn aftur frekar blurry aftur en svo skýrist hann og þá eru ég, Stína og stelpurnar sem áttu tjaldið komnar niður í mjög skrítið rými. Í þessu rými eru risastórar lifandi bækur! Þetta var frekar erfið staða en Stína vissi samt hvað átti að gera, hún þurfti að finna orðabók og tala við hana. Hún þurfti semsagt að fletta upp á einhverju orði sem var Anvil???? eða eitthvað álíka fáránlegt og var nánast aftast í bókinni. Bókin var nú ekki mjög vingjarnleg og reyndi mikið að koma í veg fyrir að Stína næði að opna hana á réttum stað en að sjálfsögðu tókst að finna rétta staðin í bókinni og segja einhverja töfraþulu þannig að bókin varð að bjarga okkur.

Bókin stendur við sitt og sendir mig og stelpurnar úr tjaldinu í stórt gistihús. Það eru komin jól og ég þarf að komast heim. Það vill svo skemtilega til að bootcamp þjálfararnir Biggi og Robbi eru líka í þessu húsi og þeir bjóðast til að skutla mér heim. Þeir þurftu reyndar aðeins að koma við einhversstaðar hjá Blönduósi til að testa bílinn eitthvað. Ég hafði verið í símasambandi við Sunnu vegna þess að ég ætlaði að koma við heima hjá henni til að láta hana fá jólagjöfina sína og til að fá mína gjöf en af því að við vorum svo lengi þá hafði ég ekki tíma til þess. Heima í Brún var verið að elda jólamatinn sem samanstóð af meðlæti og PYLSUM! Bökuðum ss pylsum!! Mér fannst þetta nú ekki mjög girnilegur matur og var ekki alveg sátt við það að það væru 5 pylsur í matinn, taldi þetta alls ekki nóg fyrir mig, ömmu og afa og mömmu!

Einhverra hluta vegna enda ég svo á Sólbakka þar sem verið er að elda jólasteikina, Sirrý auðvitað með þetta allt á hreinu að elda Svínahamborgarhrygg. Eitthvað er ég að kvarta við ömmu og mömmu um það að þau fengju svona steik en ég þyrfti að borða Pylsur!!!

Sem betur fer varð þessi draumur nú ekkert lengri, sennilega bara ágætt enda vitleysan orðin alveg nógu mikil!